Ik leid de montage van een project. Dat houdt in dat ik het transport afroep en de jongens in mijn montageteam aanstuur. Kortom, zorgen dat er gebouwd wordt. Ik heb een vast team, echt een leuke ploeg. Dat werkt super goed, want we zijn helemaal op elkaar ingespeeld. Dat is belangrijk, dat je een klik met elkaar hebt. Je moet op elkaar kunnen bouwen, want ik kan het niet alleen. We kennen elkaar zelfs zo goed, dat ze al aan mijn houding kunnen zien wat ik ervan vind. Soms kom ik aanlopen en dan roepen ze al: “Zeg het maar Peter, wat is er niet goed?”. We zijn allemaal recht voor z’n raap en we hebben ook een hoop lol samen. Ik heb dan de vaderrol hè. Af en toe even de rust terug brengen.
Heel leuk en uitdagend. Ik houd wel van timmerwerk, dus bij een houtbouwproject kan ik mijn hart ophalen. HoutWerk is opgebouwd uit drie bijna identieke fases. Bij de eerste fase was het natuurlijk eerst puzzelen met de tekening erbij. Maar ik ben een echte beelddenker, zien is werken, dus fase twee en drie gingen een stuk sneller. Die gingen bijna zonder tekening.
Daar ligt voor mij ook de uitdaging in mijn werk. Ik wil mezelf altijd verbeteren. Het telkens weer beter, efficiënter doen. Als ze tegen mij zeggen “maar we doen het toch al jaren zo”, dan zeg ik: “dat betekent niet dat dat de beste manier is.”
Voor mij is dat het organiseren. Als er iets niet goed gaat, reken ik dat mezelf aan. Dan heb ik het zelf niet goed geregeld. Gelukkig krijg ik de vrijheid om het op mijn eigen manier te doen. Houtbouw was voor mij nieuw. Dat ik dan het vertrouwen krijg dat ik de montage tot een goed eind breng, vind ik leuk aan ons bedrijf.
De afwisseling, absoluut. We werken elke keer weer op een andere plek en aan een ander soort project. Dat betekent soms ver reizen, maar als je met plezier naar je werk gaat doet de afstand er niet toe. En het weer zorgt natuurlijk ook voor de nodige afwisseling. Ik werk graag buiten. ’s Zomers in de korte broek, radio aan, lekker hoor. Maar de winter vind ik ook niet erg. Als het echt koud is moet ik nog weleens een van de jongens naar buiten duwen uit de keet, maar ik heb geen last van de kou.
Trots! Dat hebben we toch maar weer mooi gemaakt met z’n allen.
